Archiwum kwiecień 2005

pn	wt	sr	cz	pt	so	nd
28	29	30	31	01	02	03
04	05	06	07	08	09	10
11	12	13	14	15	16	17
18	19	20	21	22	23	24
25	26	27	28	29	30	01

To było najdłuższe 10 dni w historii naszej znajomości... Tęsknota, tęsknota i jeszcze raz tęsknota. Ale moje Kochanie już jest tutaj. Razem byliśmy na małych zakupach, urządziliśmy sobie mały spacer, bo autobus nie przyjeżdzał długo, przez co mieliśmy rozgrzewkę przed naszą wyprawą ;)

Zaopatrzyłem się w odpowiednie buty, całkiem fajne, wygodne i niezbyt drogie :)

A moje Słoneczko już wydaje znajome, nieprzeciętne dzwięki typu "piku piku pingu pingu". Rety, nie sądziłem że tak bardzo będzie mi tego brakować :) Ciekawe po jakim czasie wszystko wróci do normy i będę na Nią dziwnie spoglądać gdy zacznie tak wydziwiać :D

"Co to jest miłość? po sto razy pytaj,
Nie znajdziesz na to odpowiedzi w słowie,
W kochanka oczach, w jego duszy czytaj,
Co to jest miłość, tak ci o niej powie.
Jest to duch jakiś, seraf niewidziany,
Odblaskiem światła promieniący z dala;
Niebieski promień na ziemi zbłąkany,
Co wchodzi w serce i serce zapala."
J. Korsak

Dzisiaj rano skończyłem rysować reduktor. Brakowało jednego wykresu. Nagrałem na płytę. Zaniosłem na uczelnię do wydrukowania szczęśliwy, że go już oddam, a wykres zrobię przed zajęciami. Oczywiście wszystko poszło nie tak jak powinno... Rysunki wydrukowały się źle, ale ponowne ich drukowanie za dużo by mnie kosztowało. Ponieważ z braku czasu przycinałem i składałem rysunki już na zajęciach, jest krzywo. Facet nie wziął rysunków. Powiedział żeby przynieść je w piątek o 12 razem z wykresem. Z moim Słoneczkiem mamy inne plany :> Efekt - jutro albo pojutrze rano mam przynieść wszystko i zostawić komuś w pokoju prowadzącego... Mam nadzieję, że projekt zostanie zaliczony, bo mam już serdecznie dość... Moje Kochanie na pewno też. A jeszcze mnóstwo pracy mnie czeka...

"Your love is king
Crown you in my heart.
Your love is king.
You're the ruler of my heart.
Your kisses ring
Round and round and round my head.
Touching the very part of me.
It's making my soul sing.
I'm crying out for more.
Your love is king."

"Kiedy nie ma Ciebie,
Smutno płynie czas.
Nie ma gwiazd na niebie,
Nawet księżyc zgasł..."

"Dla Ciebie moje usta, dla Ciebie moje ręce
I oczy dzięki Tobie widzące coraz więcej.
Dla Ciebie moje myśli, dla Ciebie moje słowa,
Którymi swoje serce chcę Tobie ofiarować.
Dla Ciebie wszystkie kwiaty z mej wyobraźni pól
I serce, co bez Ciebie nie zagra żadnej z ról..."

"Tyś jest moja, jam jest Twój,
Ty - radości mojej zdrój.
W moim sercu Tyś zamknięta,
Ale brama zatrzaśnięta,
Klucz zgubiony - Twoja postać
Musi w nim na wieki zostać."

"W Twej twarzy widzę cały świat,
Muzykę słodką w sercu mam,
Twe oczy dla mnie lustrem są,
Twe dłonie tkliwe to mój dom!"

Wiersze nie są moje... ale jakże trafnie oddają to, co czuję... kocham Cię Słoneczko ;*

Wygląda na to, że ten weekend spędzę samotnie. Niestety. Za dużo zaległości, za dużo pracy, za mało czasu.

Jestem zmęczony studiowaniem, tak cholernie zmęczony... Jeszcze żebym te projekty mógł robić w ciągu tygodnia, żeby weekend był dla nas... ale nie... muszę chodzić na idiotyczne zajęcia, marnować całe dnie przesiadując na uczelni zamiast w domu robić projekt... Dlaczego? Bo obecnośc jest obowiązkowa... :(

Przez to wszystko przyjdzie nam poczekać na kolejne spotkanie tydzień jeszcze... Nie wiem czy dam radę. Nie wiem czy wbrew wszystkiemu nie pojadę do Niej. Tak bardzo za Nią tęsknię... Tak bardzo potrzebuję Jej żeby normalnie funkcjonować... Tak bardzo Ją kocham...

A jutro kolejny 20. ... magiczna data...

Kocham i jestem kochany. Czego chcieć więcej...? Wolnego czasu... dla mnie i dla Niej. Dla nas.

Reduktor, obliczenia w Excelu, strona www przedmiotu "miernictwo komputerowe", praca przejściowa, projekt ze skrawania, strona www studia kosmetycznego, sklep internetowy hurtowni i znalezienie kwater w Zakopcu... I na to wszystko trzeba znaleźć czas... Ręce mi opadają jak o tym wszystkim myślę. Ale na szczęście moje Słoneczko cały czas trzyma rękę na pulsie i dodaje mi sił :)

Po raz kolejny odstawiłem Ją do pociągu, po raz kolejny miałem ochotę przytulić Ją mocno do siebie i nie puścić w drogę powrotną... Ale każde z nas ma teraz swoje zajęcia. Ja studia, Ona pracę i studia... Musimy bardzo się starać w ciągu tygodnia, aby w weekendy mieć dla siebie jak najwięcej czasu. Szkoda, że doba ma tylko 24 h.

A odnośnie weekendowego pobytu mojego Słoneczka u mnie: było miło :) Siedzieliśmy w ogrodzie, zwiedziliśmy wystawę, po raz drugi od niespełna 5 m-cy podziwialiśmy wspólnie panoramę mojego miasta (tym razem zrobiłem zdjęcia ;)). Spotkaliśmy się z kilkoma znajomymi, graliśmy w kręgle... Fajnie było, chociaż na 2 gry przegrałem obie ;) Ale co tam - jeszcze się nauczę :D

Demony przeszłości... może egzorcyzmy na nie pomogą? ;)

Serce mnie boli kiedy słyszę, że jest smutna, kiedy płacze. Chciałbym uchronić Ją przed smutkiem, przykrościami... Sprawić by była szczęśliwa i uśmiechnięta. Kiedy jest inaczej wbrew moim staraniom, czuję się bezradny. Choć nie wiem, jak bardzo bym się starał, nie potrafię zmienić wszystkiego... Ale będę próbować. Zależy mi na Niej i na Jej szczęściu... Będę próbować...

Kiedy jest Jej smutno, najchętniej zabrałbym Ją w miejsce gdzie bylibyśmy sami. Gdzie nikt i nic nie mogłoby nam przeszkadzać. Gdzie odpoczęłaby od codziennych trosk. Snuję plany na przyszłość. Zarówno tą odległą jak i bliską... Rozważam różne możliwości. Coraz częściej w mojej głowie pojawia się jedna myśl. Chyba czas zacząć ją powoli realizować... Mieszkanie we dwoje. Wciąż odległe, bo wymagające wielu przygotowań, załatwienia wielu spraw... i oznaczające dużo wydatków. Czas szybko biegnie... Najwyższa pora poszukać pracy i przyspieszyć odkładanie pieniądzy na mieszkanie...

Bardzo Ją kocham... moje kochane Słoneczko... moje Kochanie... moja kochana Kasia... w sumie tylko tak się do Niej zwracam, choć Ona do mnie zwraca się na wiele różnych sposobów. Czasem pieszczotliwie, czasem żartobliwie, a czasem złośliwie. "Siemdziel", "osiołek" czy "świnka"... Określenia zmieniają się w zależności od sytuacji i ciągle przybywa nowych. Całe szczęście, że w towarzystwie nie używa wszystkich z tych, które wymyśla, bo byłoby mi co najmniej głupio...

Poszukiwania kwater w Zakopanem trwają. Mają się raczej kiepsko. Najciekawsze miejsca dawno zajęte. To co zostało jest albo daleko od centrum, albo jest drogie... Sorry, ale 150 PLN za dobę za 2-osobowy "apartament", który nawet nie ma łazienki... wolne żarty. Cóż... pozostaje szukać i mieć nadzieję, że jeszcze coś ciekawego się znajdzie.

Wróciłem do domu. Czemu więc się nie cieszę...? Aaa... już wiem. Bo to nie jest NASZ dom. Jej i mój. Nasz wspólny. To nawet nie jest mój dom... to dom mojego szwagra i mojej siostry. Miejsce, które moim domem było przez 20 lat, oddalone o ponad godzinę jazdy stąd, powoli staje mi się obce... "Mój dom"... zaczyna brzmieć coraz dziwniej... Wiem tylko jedno - nie wyobrażam sobie domu bez Niej... to nie może być mój dom... on musi być NASZ... pragniemy tego oboje i osiągniemy nasz cel. Spełnimy swoje marzenia - w końcu po to chyba są, żeby je spełniać, prawda...? Może nie z dnia na dzień, może nie od razu, ale poradzimy sobie...

BTW: desperacko poszukujemy z moim Słoneczkiem kwater w Zakopanem... Jeśli ktoś ma namiary na tanią, przytulną, klimatyczną kwaterę, położoną blisko centrum Zakopanego - prosimy o kontakt :-)

Mija 14 godzina przy komputerze. Oczy mi prawie wypływają. Zrobiłem część projektu z pkm i panel administracyjny do jednej strony internetowej. Mam dość. Jestem zmęczony, humor mam kiepski, a moje Kochanie nieosiągalne w tej chwili… Dzisiejszy dzień do przyjemnych nie należał. Smutno mi trochę i samotnie. Byle tylko jakoś dobrnąć do czwartkowego popołudnia… Przetrwać jakoś wykłady, wrócić do domu, zjeść coś szybko, a potem… w drogę :)

Momentami przytłacza mnie ilość zajęć. Czasami nie mogę złapać oddechu. Znowu czekam na weekend. Jak co tydzień, chociaż tym razem spotkanie z moim Słoneczkiem nie będzie tak miłe i przyjemne, jak zwykle... zbliża się piątkowa ceremonia...

wieczny odpoczynek racz mu dać Panie, a światłość wiekuista niechaj Mu świeci... Niechaj spoczywa w spokoju...

The last unicorn

Kalendarz

Archiwum

Archiwum kwiecień 2005

# 165

# 164

# 163

# 162

# 161

# 160

# 159

# 158

# 157

# 156

# 155

[*]

pn	wt	sr	cz	pt	so	nd
28	29	30	31	01	02	03
04	05	06	07	08	09	10
11	12	13	14	15	16	17
18	19	20	21	22	23	24
25	26	27	28	29	30	01

pn	wt	sr	cz	pt	so	nd
28	29	30	31	01	02	03
04	05	06	07	08	09	10
11	12	13	14	15	16	17
18	19	20	21	22	23	24
25	26	27	28	29	30	01

pn	wt	sr	cz	pt	so	nd
28	29	30	31	01	02	03
04	05	06	07	08	09	10
11	12	13	14	15	16	17
18	19	20	21	22	23	24
25	26	27	28	29	30	01